Miejscowość nad potokiem Lipnik, na pograniczu Magury Spiskiej i Pienin. Powstała w wyniku kolonizacji na początku XIV wieku i była zasiedlona w czasie kolonizacji wołoskiej w XVI wieku.
Mieszkańcy byli owczarzami i druciarzami. W miejscowości znajdował się tartak, wypalało się wapno, tkało sukno. Nie zajmowano się wyrębem drewna, ale drewno przewożono. Charakter rolniczo-druciarski miejscowość miała także przed II wojną światową.
W miejscowości znajduje się barokowo-klasycystyczny kościół greckokatolicki z roku 1794 oraz pomnik poległych w obu wojnach światowych i podczas Narodowego Powstania Słowackiego.
