Wioska w jednej z północnych dolin Magury Spiskiej, z łańcuchową zabudową domów wzdłuż potoku. Powstała w wyniku kolonizacji łazowej na początku XVII wieku, kiedy to Juraj Horváth z Plawca zezwolił na osiedlenie polskich uchodźców. Mieszkańcy zajmowali się rolnictwem, pasterstwem i pracą w lesie. W ciągu ostatnich stu lat ich liczba ciągle spada, a obecnie miejscowość przekształca się w wioskę rekreacyjną z domkami letniskowymi.
W miejscowości znajdują się zrębowe trójprzestrzenne domy z ukośnymi dachami, pokrytymi gontem, które razem ze zrębowymi budynkami gospodarczymi tworzą zamkniętą całość.
