Ruiny polskiego zamku na Zamkowej Górze (589 m n.p.m.) na lewym brzegu Dunajca przy zaporze Jezioro Czorsztyńskie.
Pochodzą one z okresu po najeździe tatarskim. Zamek był siedzibą polskich starostów i pełnił rolę twierdzy granicznej stanowiąc przeciwwagę węgierskiej Niedzicy. Był częstym ogniskiem walk, buntów i rebelii. Zdobywali go m. in.: w roku 1598 O. Łaski, w czasie powstania chłopskiego w 1651 r. buntownicy pod przywództwem Stanisława Kostki Napierskiego, konfederaci barscy w 1768 r., którzy po porażce i udaremnieniu dążeń o odrodzeniu Polski schronili się na terenie północnej Słowacji. Obecnie zamek jest narodową pamiątką kultury.
Z ruin zamku roztacza się piękny widok.
